لغت نامه دهخدا - صفحه 569
- آسیمه سار
- آسپیره
- آفت رسیده
- اباتت
- اندرونه
- اجتباء
- احاله
- آفتاب رو
- آبگون
- آببندی
- آسیمه سر
- آمیلوز
- آشکار ساختن
- اباته
- انغماس
- استیجار
- آغاز نهادن
- استثنائی
- بُله
- استجاره
- استلزام
- آب خضر
- آب راه
- آبادانی
- آبسکون
- آبرفت
- آغازیدن
- آهختن
- ارتجاء
- اعتدال بهاری
- اقاقیا
- آء
- آب انگور
- آب خوردن
- آهیختن
- بساونده
- بصل النخاع
- بطنی
- ثابتي
- جداری
- حشیشی
- حقيق
- حقشناسی
- حلاق
- حوالت
- خاراندن
- خاطف
- خامکار
- خانوار
- خدم
- خر کردن
- خراب آباد
- خرابکاری
- خرامنده
- خرزه
- خرمنگاه
- خسروانه
- خسیسی
- خشو
- خصیب
