اعزاز واژه‌ای عربی است که در اصل به معنای بزرگداشت، گرامی‌داشتن و محترم شمردن به‌کار می‌رود. این واژه بیانگر رفتاری است که در آن فرد یا چیزی را با عزت و احترام می‌پذیرند و مقام او را بالا می‌برند. بنابراین، این کلمه در زبان فارسی بیشتر معادل احترام و تکریم به کار می‌رود.
در متون دینی و ادبی، اعزاز معمولاً برای توصیف رفتار شایسته نسبت به بزرگان، علما یا مهمانان ذکر شده است. این مفهوم نشان‌دهنده ارزشی است که به مقام یا جایگاه فرد داده می‌شود و نوعی پاسداشت حرمت او محسوب می‌گردد. به همین دلیل، اعزاز تنها احترام ظاهری نیست بلکه حاوی معنا و نگاهی عمیق به شأن و منزلت افراد است.
از نظر کاربردی، اعزاز در روابط اجتماعی، آیین‌های مذهبی و حتی در سیاست به کار می‌رود؛ جایی که گرامی‌داشت شخصیت‌ها یا ارزش‌ها اهمیت دارد. به طور خلاصه، این واژه بیانگر عملی است که در آن حرمت و جایگاه فرد یا موضوعی مورد توجه قرار گرفته و به آن ارج نهاده می‌شود.