لغیدن

لغت نامه دهخدا

لغیدن. [ ل َغ ْ غی دَ ] ( مص ) جنبیدن در جای خود پس از استواری. لِغلِغ کردن. || آوای لغشده دادن، چنانکه در تخم مرغ و دندان و جز آن. و رجوع به لغ شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
محتمل
محتمل
گولاخ
گولاخ
شهرت
شهرت
روزگار
روزگار