کوفتی

به دل همچون صنوبر کوفتی مشت به سان نیشکر خاییدی انگشت

کردار من به پای سپردی و کوفتی گرد هوای خویش گرفتی و تاختی

گفت عیسی چون شتابش کوفتی گفت زان رو که تو زو آشوفتی

دل چون ز طپانچه گشتیش تنگ بر سینه به درد کوفتی سنگ

کوفتی بر خطه ناکوفته هرگز بران بادهای تیز قوت ابرهای تند بار