احمد بن محمد همدانی

721 - عن جعفر بن محمد عليه السلام عن آبائه عليه السلام فى وصيه النبىصلى الله عليه و آله لعلى عليه السلام يا على: اربعخصال من الشقاء جمود العين و قساوه القلب و بعدالامل و حب البقاء.

در كتاب (الاستيعاب ) از (ابن عبدالبر) از (سفيان بن عيينه ) روايت شده است كه گفت: جعفر بن محمد صادق (ع ) مرا گفت كه: على بن ابى الطالب (ع )، در 58 سالگىوفات يافت و حسين بن على (ع ) در 58 سالگى شهيد شد و على بن حسين (ع )، در 58سالگى وفات يافت. و محمد بن على حسين در 58 سالگى وفات يافت. سفيان گفت:امام صادق (ع ) مرا گفت: من نيز در 58 سالگى مى ميرم و چنين شد.

1119- ابراهيم بن محمد، نواده عبدالله بن عباس، ملقب به امام، مردم را بهطرفدارى عباسيان فرا مى خواند. مروان حمار، آخرين پادشاه اموى، او را در حران بهزندان انداخت و در سال 132 بكشت. تاريخ ابن اثير، ج 5 ا ص 158؛ مروج الذهب، ج 3،ص 244.

در عصر ((غيبت صغرى ))، ((محمدبن شاذان بن نعيم شاذانى ))وكيل در ((نيشابور))، و ((على بن الحسين بن على الطبرى ))وكيل در ((سمرقند))بوده اند. (463) و ((حسين بن على بن محمد قمى )) معروف به((ابوعلى بغدادى )) وكيل ((ناحيه مقدسه )) در ((بخارا)) بوده است.(464)

و در كتاب سعد السعود ابن طاووس از كتاب عبد الرحمان بن محمد ازدىنقل كرده كه گفت: سماك بن حرب از مغيره بن شعبه برايم حديث كرد كهرسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم )

پس دستگیری محمد بن مسافر حکومت در طارم، در دست وهسودان بن محمد قرار گرفت؛ وی محمد را در قلعه‌ای محبوس کرد. در همان سال (۳۳۰ ه‍.ق) مرزبان با حمله به آذربایجان، قلمرو سلّاریان را گسترش داد.