لفظ جنده و روسپی در ادبیّات مردانه ایران دیده می‌شود اما زنان ایرانی تا دهه ۱۳۷۰ از این واژگان در ادبیات مکتوب خود استفاده نمی‌کردند تا اینکه در سال ۱۹۹۹ م، (۱۳۷۷) ساقی قهرمان شعری با عنوان «و جنده یعنی جان می‌بخشد به…» منتشر کرد که با نقدهای گوناگون مواجه شد.
روسپی واژه‌ای است از پارسی میانه همچنین جنده به معنای روسپی است، اما بار معنایی منفی تری دارد به همین سبب به عنوان دشنام نیز به کار می‌رود.
تا سده ۱۴ خورشیدی (قرن ۲۱ میلادی) اوضاع اجتماعی و فرهنگی ایران به گونه‌ای بود که به زنانی که تنوّع طلبی جنسی داشتند، به عنوان دشنام و صفتی تحقیرآمیز، جنده (به معنای روسپی) گفته می‌شد. در همین زمان مردانی که تنوع طلبی جنسی داشتند مطابق قانون مدنی ایران آزاد بودند چند زن داشته باشند. در خرده فرهنگ هایی هم که چند زنی مرسوم نبود، به عنوان دشنام به چونان مردانی از واژه های سبک‌تری همچون دختر باز استفاده می‌شد
