مطلقه در زبان فارسی به معنای چیزی است که محدودیت یا قید و شرط خاصی ندارد و به صورت کلی و بدون استثناء به کار می‌رود. این واژه برای بیان حالت یا وضعیتی به کار می‌رود که بدون وابستگی به شرایط یا محدودیت‌های خاص باشد. در واقع، این کلمه به معنای «کامل»، «بی‌قید» و «کلی» است.
کاربردهای مختلف این واژه
در زبان و ادبیات: در زبان‌شناسی و ادبیات، این اصطلاح به عباراتی گفته می‌شود که به صورت کلی بیان می‌شوند و هیچ محدودیتی برای آنها وجود ندارد. مثلاً وقتی می‌گوییم «آزادی مطلقه»، منظور آزادی بدون هیچ گونه محدودیت یا قیدی است. این نوع استفاده برای تاکید بر کلی بودن یا جامع بودن یک مفهوم است.
در فلسفه و منطق: در فلسفه، «مطلقه» به چیزی گفته می‌شود که بدون هیچ وابستگی یا شرطی وجود دارد، یعنی آن چیز مستقل و کلی است. مثلاً حقیقت یا آزادی مطلق مفاهیمی هستند که در فلسفه برای بیان حالت‌های کامل و بدون قید به کار می‌روند.
در حقوق و فقه: در حقوق و فقه، «مطلقه» به زنی گفته می‌شود که از همسر خود به صورت قانونی طلاق گرفته است. این اصطلاح به فردی اشاره دارد که دیگر با شوهر سابق خود رابطه زناشویی ندارد و پایان رسمی ازدواجش تثبیت شده است. این کاربرد یکی از رایج‌ترین معانی واژه در جامعه محسوب می‌شود. زن طلاق گرفته دارای وضعیت حقوقی مشخصی است و بر اساس قوانین خانواده، حقوق و تکالیف خاصی نسبت به همسر سابق و فرزندان ممکن است داشته باشد. این وضعیت شامل مسائل مالی، مهریه، نفقه و حضانت فرزندان می‌شود و از نظر قانونی موقعیت او را تثبیت می‌کند.
