پروتون دار شدن

سؤالی که پیش می‌آمد این بود که چه چیزی پروتون‌های با بار مثبت را در هسته در کنار هم نگه می‌داشت؟

مرحله سوم و آخر اضافه کردن یک باز است که در این مورد تری‌اتیل‌آمین استفاده می‌شود. پس از گرم شدن تا رسیدن به دمای اتاق، باز، یون سولفونیوم را پروتون‌زدایی کرده و سولفونیوم ایلید ۴ را ایجاد می‌کند که به سرعت دستخوش بازآرایی سیگماتروپی-[۳٬۲] به کتون ۵ می‌شود. کتون ۵ تحت یک تراکم آسان قرار می‌گیرد تا ۳-تیومتیل‌ایندول ۶ مورد نظر را ایجاد نماید.

در شرایط بی هوا، هیدروکسید آهن(II) آزاد شده می‌تواند با پروتون‌های آب اکسید شود و مگنتیت و هیدروژن را پدیدمی‌آورد. فرایندی که توضیح داده شد، واکنش شیکور نام دارد.

با توجه به جابجائی شیمیائی مشخص برای پروتون در محیط‌های مختلف، حضور واحد ساختمانی خاصی در یک ترکیب ناشناخته می‌تواند استنباط شود.