طایفه‌ای از ایل بختیاری
بابادی یکی از طوایف بزرگ و قدیمی ایل بختیاری است که در شاخه هفت لنگ قرار دارد. این طایفه شامل سیزده تیره اصلی است، از جمله: شهنی، راکی، حموله (سهونی)، پبدنی، احمدمحمودی، سادات منبینی، ململی، سادات، نصیر، گله، گمار، عکاشه و عالی انور. این طایفه در مناطق مختلفی از استان‌های چهارمحال و بختیاری، خوزستان، لرستان و اصفهان سکونت دارند. مناطق سردسیر آن‌ها شامل شهرستان‌های کوهرنگ و چلگرد است، در حالی که مناطق گرمسیر آن‌ها در شهرستان‌های لالی، سیکوند، انبار سفید، آبژدان، بدرآباد و پلی واقع شده‌اند. زبان مردم طایفه بابادی لری بختیاری است که از گویش‌های خاص خود برخوردار می‌باشد. این گویش شباهت‌هایی با زبان پهلوی دارد و در برخی پژوهش‌ها به‌عنوان یکی از گویش‌های ایرانی باستان معرفی شده است. طایفه بابادی در تاریخ معاصر ایران نقش‌های مهمی ایفا کرده است. در دوران نهضت ملی شدن نفت، برخی از اعضای این طایفه در حمایت از دکتر محمد مصدق و ملی شدن صنعت نفت ایران فعال بودند. همچنین، در دوران جنگ تحمیلی ایران و عراق، بسیاری از جوانان این طایفه در جبهه‌ها حضور یافتند و در دفاع از میهن جانفشانی کردند.
معادل عربی «فلفل»
در متون عربی، «بابادی» به معنی «فلفل» آمده است. این واژه در منابعی مانند «تذکره ضریر انطاکی» و «مصحف باباری» به کار رفته است.