لغت نامه دهخدا خوش اوفتادن. [ خوَش ْ / خُش ْ دَ ] ( مص مرکب ) نکو افتادن. مناسب افتادن. مطبوع افتادن. دلپسند قرار گرفتن: من مرغ زیرکم که چنانم خوش اوفتاددر قید او که یاد نیاید نشیمنم.سعدی.
