نیکو سیاست

به من حیفست شمشیر سیاست‌دار عبرت هم که بردم جان ز هجر و می‌برم نام محبت هم

وانکه از هیبت سیاست او گرگ یاغی سگ شبان باشد

هر که ز بیم سیاست تو فرو خفت محشر برخیزد و نگردد بیدار

تا جور را سیاست او خوار و زار کرد بر دزد صد ستم ز سگ کاروان رسید

پایم ازین گنه که نه جاری به راه توست مستوجب سلاسل قهر و سیاست است