سیه نامگی

لغت نامه دهخدا

سیه نامگی. [ ی َه ْ م َ / م ِ ] ( حامص مرکب ) طمع و بدکرداری. فسق و فجور. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

طمع و بد کرداری و فسق و فجور

جمله سازی با سیه نامگی

ز بحر رحمت تو قطره تواند شست سیاه نامگی از دود معصیت که مراست
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
گوت
گوت
سپور
سپور
نجات
نجات
با
با