ختنه ناکرده

ناکرده برو تمام رای تو گذر از آب به خاصیت برافرازد سر

ای دربغ آن که خانه ناکرده هم به‌ناگاه مرگش اندر تاخت

کسی را امتحان ناکرده صد بار مگردانش برِ خود صاحب‌اسرار

ابا ناکرده از لعلش ستانم اجازت گر دهد بوسی به دندان

تن رها ناکرده هیچ از جان مگوی جان فداناکرده از جانان مگوی

ناداده تن بخواری و ناکرده ترک سر نتوان نهاد پای بخلوت سرای ما