لغت نامه دهخدا
دوک رشتن. [ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) ریسیدن پنبه یا پشم با دوک: رسم دوک رشتن از پشم و موی وی [ کیومرث ] آورد تا از آن جامه ها کردند. ( ترجمه تاریخ طبری بلعمی ).
نداری نمک سود و هیزم نه نان
نه شب دوک ریسی بسان زنان.فردوسی.
دوک رشتن. [ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) ریسیدن پنبه یا پشم با دوک: رسم دوک رشتن از پشم و موی وی [ کیومرث ] آورد تا از آن جامه ها کردند. ( ترجمه تاریخ طبری بلعمی ).
نداری نمک سود و هیزم نه نان
نه شب دوک ریسی بسان زنان.فردوسی.
ریسیدن پنبه یا پشم با دوک.
💡 شب تاریک دوک رشتن او روز نانی به خون سرشتن او