معنی پذیر

لغت نامه دهخدا

معنی پذیر. [ م َ پ َ ] ( نف مرکب ) پذیرنده معنی. معنی دار. بامعنی. || دریابنده حقیقت. که حقیقت را ادراک کند و بپذیرد:
به جان است در من به فضل خدای
هم آن فهم و آن طبع معنی پذیر.ناصرخسرو.در دو هنرنامه این نه دبیر
نیست یکی صورت معنی پذیر.نظامی.