از پادشاهان سکایی در منطقه‌ی سکستان بود که در نیمه‌ی اول سده‌ی اول میلادی فرمانروایی می‌کرد. این سلسله که شاخه‌ای از اشکانیان محسوب می‌شد، در حدود سده‌ی اول پیش از میلاد، جایگزین حکومت سکاها در سکستان شد. گُندفَر از جمله فرمانروایان مقتدر این خاندان به شمار می‌رفت و احتمالاً در دوران سلطنت خود، از پذیرش فرمانروایی شاهنشاهی اشکانی سرباز زد و استقلال عمل قابل‌توجهی از خود نشان داد.
شواهد باستان‌شناختی، از جمله سکه‌های به‌دست‌آمده به نام گُندفَر، نشان می‌دهد که قلمرو او علاوه بر سیستان، مناطقی همچون هرات، قندهار و حتی بخش‌هایی از پنجاب را در بر می‌گرفته است. این سکه‌ها که در این نواحی کشف شده‌اند، گستره‌ی نفوذ سیاسی و اقتصادی پادشاهی او را تأیید می‌کنند. بر پایه‌ی متون تاریخی، از جمله کتاب اعمال توماس، چنین نقل شده است که توماس، یکی از حواریون حضرت مسیح، در دوران پادشاهی گُندفَر به هندوستان سفر کرده است. این روایت، نشان‌دهنده‌ی پیوندهای فرهنگی و تجاری میان قلمرو گُندفَر و شبه‌قاره‌ی هند در آن دوره است. برای آگاهی بیشتر در این زمینه می‌توان به منابعی مانند ایران در زمان ساسانیان نوشته‌ی رشید یاسمی و ایران باستان اثر حسن پیرنیا مراجعه نمود.
