دو یا چند شیء، نقطه یا پدیده را هم‌ارتفاع می‌نامند هنگامی که ارتفاع آن‌ها نسبت به یک سطح مبنا یا معیار سنجش یکسان باشد. این اصطلاح در ریاضیات، هندسه، نقشه‌برداری و علوم مهندسی برای توصیف عوارض، اجسام یا نقاطی به کار می‌رود که در یک سطح افقی موازی با سطح مبنا قرار گرفته‌اند. برای نمونه، در یک نقشهٔ توپوگرافی، نقاطی که بر روی یک منحنی میزان قرار دارند، هم‌ارتفاع محسوب می‌شوند.
این مفهوم در رشته‌های گوناگون علمی و فنی، با اصطلاحات تخصصی‌تر و معادلی دقیق بیان میشود. در هندسه و نقشه‌کشی از واژه‌هایی مانند «هم‌سطح» یا «مستوی» نیز استفاده میشود. در جغرافیا و زمین‌شناسی، اصطلاح «هم‌ارتفاع» معمولاً برای توصیف خطوطی به نام «منحنی‌های میزان» به کار می‌رود که نقاط هم‌ارتفاع را بر روی نقشه به یکدیگر متصل می‌کنند و شکل و شیب زمین را نمایش می‌دهند.
کاربرد این صفت تنها به عوارض زمین و اشیای فیزیکی محدود نمی‌شود و می‌توان از آن در حوزه‌های انتزاعی‌تر نیز استفاده نمود. برای مثال، در مدیریت و سازمان‌دهی، ممکن است دو واحد سازمانی را از نظر سطح اختیارات و جایگاه در نمودار سلسله‌مراتبی، «هم‌ارتفاع» در نظر گرفت. بنابراین، این واژه بیانگر برابری در موقعیت، اندازه یا مقدار یک ویژگی کمی (ارتفاع) در بافتارهای مختلف است.