اصطلاح کس شعر در زبان فارسی به معنای کلام بی‌فایده یا حرف بیهوده به کار می‌رود. این عبارت به نوعی از سخن یا نوشته اشاره دارد که فاقد محتوا، ارزش یا معنی است و به طور کلی به کلامی تهی، بی‌مفهوم و پوچ نسبت داده می‌شود. زمانی که کسی می‌گوید «این‌ها فقط کس شعر است»، منظور این است که آن گفته‌ها یا نوشته‌ها هیچ ارزش یا سودمندی ندارند و صرفاً حرف اضافه‌اند.
کلمه کس در این اصطلاح مخفف واژه «کوس» است. در ادبیات فارسی، کوس به معنای طبل می‌باشد، که نمادی از چیزی توخالی و بی‌محتوا است. طبل به دلیل صدای بلند و حجیم اما تهی بودن داخلش، در بسیاری فرهنگ‌ها نماد سخنان بی‌معنی و بی‌محتوا است. بنابراین، «کس شعر» ترکیبی استعاری است که سخنی را توصیف می‌کند که مانند طبل پوچ و خالی است؛ یعنی حرفی که پر سر و صداست اما بی‌فایده و بی‌معنا است.
مثال‌های دیگر:
کس دست: به معنای دستی است که از مهارت تهی است.
کس خل: به معنای مغزی است که مانند طبل توخالی است و فاقد فکر و محتوا می‌باشد.
