لغت نامه دهخدا تئز. [ ت َ ءِ ] ( ع اِ ) خر استوارخلقت. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از قطر المحیط ) ( ناظم الاطباء ).
جمله سازی با تئز سن اوخی، قرآنی تئز چیخ سن اونی چیخینجا بلکی من غرق آرزویم و آبم نمی برد منده بوردان تئز مطلبه چاتمارام قیرتین قوربانی سن موشترینی تئز یولا سال ائل ایچینده یاراماز آرواد اوشاغ وئللنسین
