توبره در زبان فارسی کیسه یا ساکی هست که برای حمل و نقل اشیاء یا مواد غذایی به کار می‌رود و از مواد مختلفی مانند پارچه، چرم یا پلاستیک ساخته شده است. در برخی از موارد، این کیسه به‌طور خاص برای حمل نان یا خوراکی‌ها استفاده می‌شود.
توبره
لغت نامه دهخدا
توبره. [ رَ / رِ ] ( اِ ) بمعنی کیسه که در آن دانه انداخته بخورد اسپان دهند و به عربی آن را مِخْلاة گویند و به فارسی تبره به حذف واو نیز آمده. ( از آنندراج ). معروف است. ( شرفنامه منیری ). کیسه و خریطه شکارچی و کیسه بندداری که بر سر اسب و استر و خر زنند مانند توبره کاه خوری و توبره جوخوری. ( ناظم الاطباء ). مخلاة. ( دهار ) ( نصاب ). علیقة. ( نصاب ). پلاس آخُر. کیسه ای که کاه یا جز آن در آن کنند و خوردن را بر ستور آویزند. کیسه بزرگ. کیسه ای که در آن علوفه ریزند و بر سراسبان کنند. ( از یادداشت بخط مرحوم دهخدا ): کلاهی نمدین بر سر داشت و پشمینه ای پوشیده و کلاسنگی در میان بسته و توبره ای در پشت انداخته و چوبی در دست گرفته. ( ترجمه تفسیر طبری از یادداشت ایضاً ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. کیسه ای که شکارچی یا مسافر ابزار کار یا توشۀ خود را در آن می گذارد.
۳. کیسۀ بنددار که در آن کاه و جو می ریزند و به سر اسب یا الاغ می بندند.
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
جملاتی از کلمه توبره
معاونند و وزبر و کمیته‌ساز و وکیل گهی ز توبره تناول کنند و گه ز آخور
تاج تو افسوس که از سر، بِه است جل ز سگ و توبره از خر، بِه است
گفت نیست آن توبره، ریش منست نیست خود این ریش، تشویش منست
سفیان ثوری گفت، «دولتی بزرگ یافت که آن نه بر وی بود». یکی می گوید، «به غزا می شدم در دریا. رفیقی از آن ما توبره ای می فروخت. گفتم بخرم و به کار می دارم و به فلان شهر بفروشم، سودی بود. آن شب به خواب دیدم که دو شخص از آسمان فرود آمدندی. یکی دیگر را گفت که بنویس نام غازیان را و بنویس که فلان به تماشا آمده است و فلان به تجارت آمده است و فلان به ریا آمده است.
خر کرّه ماده را بآخور درکش یک توبره ی پر از کهش در سرکش
نکنندت به توبره سیری جو گر کشی بارها به دوش چو خر
