باداد

ز بعد آنکه خسرو شاه باداد سر فرهاد را با سنگها داد

کنون بد رود باش ای شیخ باداد که تا با هم رسیم از سوی بغداد

بگفتند هریک به آواز نرم که ای شاه باداد و با رای و شرم

چه مختار؟ داروی دل های ریش جهانجوی و باداد و فرخنده کیش

بریشان سپهدار کرد آفرین که ای مهربانان باداد و دین

همه مهتران خواندند آفرین بران شاه بیدار باداد ودین