کافه

کافه. [ ف ِ ] ( فرانسوی، اِ ) قهوه. میوه درخت قهوه. || قهوه خانه، جای عمومی برای نشستن و صرف قهوه و چای و غیره. رجوع به قهوه خانه شود.
کافه. [ ف ِه ْ ]( ع اِ ) رئیس و مهتر لشکر. ( المنجد ) ( منتهی الارب ).

(فِّ ) [ ع. کافة ] (اِفا. ) ۱ - همة مردم. ۲ - بازدارنده.
(فِ ) [ فر. ] (اِ. ) جایی که در آن قهوه، چای، شیرینی و امثال آن صرف کنند.

= کافه تریا
جمیع، همه، همگی.

( اسم ) مونث کاف باز دارنده.
رئیس و مهتر لشگر

قهوه خانه به مکانی مشابه کافه گفته می شود که در آن ها در درجهٔ اول قهوه سرو می شود. یک قهوه خانه ممکن است نوشیدنی های دیگر و وعده های سبک نیز سرو کند. همچنین، بسیاری از قهوه خانه ها در خاورمیانه یا در محله های مهاجران از خاورمیانه در کشورهای غربی قلیان سرو می کنند. 
اولین قهوه خانه ها در قرن پانزدهم میلادی در ایران صفوی پدیدار شدند و در قرن شانزدهم میلادی به نواحی تحت فرمان امپراطوری عثمانی گسترش یافتند. قهوه خانه ها به مکان های ملاقات پرطرفداری تبدیل شدند که مردم برای نوشیدن قهوه، صحبت کردن، انجام بازی هایی مانند شطرنج و تخته نرد، شنیدن داستان ها و موسیقی، و بحث در مورد اخبار و سیاست در آن ها جمع می شدند. 
طبق ادعای وزارت میراث فرهنگی و گردشگری ایران، اولین قهوه خانه ها در ایران در دوره صفویه در زمان شاه طهماسب در شهر قزوین تأسیس شده اند و در زمان شاه عباس اول در شهر اصفهان گسترش یافتند و این در حالی است که ترکیه درخواست ثبت قهوه خانه را به عنوان میراث فرهنگی آن کشور داده است.

[ویکی الکتاب] معنی کَافَّةً: همگی (کلمه کافة به معنای احاطه، و ماخوذ است از کافة الشیء که به معنای آخرین حد و کناره هر چیز است که وقتی به آنجا رسیدیم دیگر از پیشروی بیش از آن خودداری میکنیم)
ریشه کلمه:
کفف (۱۵ بار)
«کَافَّة» از مادّه «کف» به همان معنای «کف دست» است، واز آنجا که انسان با دست خود، اشیاء را می گیرد، یا از خود دور می کند، این کلمه گاهی به معنای «جمع کردن» و گاهی به معنای «منع کردن» آمده است.

💡 کافهٔ خلق همه پیش رخت سجده برد حور یا روح که باشد که کفوی تو بود

💡 نصرت ایزد بهر حالی قرین جاه اوست لاجرم برکافه خصمان مظفر می‌شود