سبد یک واژه فارسی است که به معنای یک ظرف یا ساختار بافتهشده است که برای نگهداری و حمل مواد مختلف استفاده میشود. سبدها معمولاً از مواد طبیعی مانند نی، چوب، یا بافتهای گیاهی ساخته میشوند، اما میتوانند از مواد مصنوعی نیز تهیه شوند.
ساختار و طراحی: سبدها دارای دیوارهها و کف بافتهشده هستند که به آنها امکان نگهداری اشیاء را میدهد. طراحی آنها میتواند به صورت گرد، مستطیلی یا مربعی باشد.
استفاده در طبیعت: سبدها در فعالیتهای خارج از منزل مانند پیکنیکها یا کمپینگها نیز کاربرد دارند و میتوانند برای جمعآوری میوهها یا سایر مواد طبیعی استفاده شوند.
سبد. [ س َ ب َ ] ( اِ ) سبت. معرب آن «سبذه » و «سفط»، سریانی «سفطا» و کلمه از فارسی است «معجمیات عربیة سامیه 222». ظرفی که از چوب یا از نی یا امثال آن سازند برای حمل میوه واشیاء دیگر. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). ظرفی باشدکه چوبهای باریک و نیز طبقی که در آن میوه و گل گذارند و آن را تفت هم میگویند. ( آنندراج ):
چو هر دو تهی می برآیند از آب
چه عیب آورد مر سبد را سبد.ناصرخسرو.چو سیب رخ نهم بر دست شاهان
سبد واپس برد سیب سپاهان.نظامی.
سبد. [ س َ ب َ ] ( ع اِ ) اندک: ما له سبد و لا لبد؛ یعنی نه کم دارد و نه زائد، و قیل السبد من الشعر و اللبد من الصوف. ( منتهی الارب ).
سبد. [ س َ ] ( ع مص ) موی ستردن. ( منتهی الارب ).
سبد. [ س َ ب ِ ] ( ع اِ ) باقی گیاه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
سبد. [ س ُ ب َ ] ( ع اِ ) موی زهار. ( منتهی الارب ). || جامه ای است که بدان حوض را بند کنند تا آب مکدر نگذرد. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || مرغیست نرم پر که اگر دو قطره آب بر پر آن افتد روان گردد. ج، سِبْدان. ( منتهی الارب ). || ( ص ) شوم. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
سبد. [ س ِ ] ( ع اِ ) گرگ. ( منتهی الارب ). ذئب. ( اقرب الموارد ). || بلا: هو سِبْدُ اسباد؛ یعنی او بسیار حیله کرد و بد بلا است در دزدی. ( منتهی الارب ).
سبد. [ س ُ ب َ ] ( اِخ ) موضعی است نزدیک مکه. ( منتهی الارب ). موضعی است. ( معجم البلدان ):
فبأوطاس فمر فالی
بطن نعمان فأکناف سبد.ابن مناذر ( از معجم البلدان ).
سبد. [ س ُ ب َ ] ( اِخ ) نام پسر رزام بن مازن. ( منتهی الارب ). سبدبن رزام بن مازن بن ثعلبة ذبیان فی انساب قیس. ( تاج العروس ج 2 ص 370 ).
(سَ بَ ) (اِ. ) ظرفی که از الیاف گیاهی یا شاخه های نازک درست کنند.
ظرفی که از شاخه های نازک درخت می بافند برای حمل میوه یا چیز دیگر، زنبیل.
زنبیل، ظرفی ازشاخه های نازک درخت میبافند
( اسم ) ظرفی که از شاخه های نازک درخت بافند و در آن میوه و سبزی و غیره گذارند زنبیل.
نام پسر رزام بن مازن
سَبَد ظرفی است که به شکل سنتی از الیاف گیاهی بافته می شود. سبد معمولاً از چوب، نی و غیره درست می گردد. این ظرف بیشتر برای نگهداری یا حمل مواد جامد خانگی مورد استفاده قرار می گیرد.
ظرفی که از الیاف گیاهی یا شاخههای نازک درست کنند و معمولا حمل مایحتاج روزانه در آن گنجانده میشود مثل سبزیجات.