گلپر

گلپر. [ گ ُ پ َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان جاپلق بخش الیگودرز شهرستان بروجرد،واقع در 62هزارگزی شمال باختری الیگودرز و 14هزارگزی باختری راه شوسه شاه زندیه به ازنا. هوای آن معتدل و دارای 356 تن سکنه است. آب آن از قنات و چشمه و محصول آن غلات، لبنیات، چغندر و پنبه است. شغل اهالی زراعت و گله داری است و راه مالرو دارد. در تابستان اتومبیل میتوان برد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).، گل پر. [ گ ُ ل ِ پ َ ] ( اِ مرکب ) درختچه ای است زینتی و زیبا که در تهران و شیراز و شهرهای دیگر در باغستانها یافت میشود. گل پر یا درخت پر را به حال وحشی در جنگلهای ارسباران نام برده اند. ( از جنگل شناسی کریم ساعی ج 1 ص 262 ). این درخت در جنگلهای ارسباران به حال وحشی وجود دارد و در باغستانها جزو درختان زینتی کاشته میشود. ( درختان جنگلی ثابتی ص 53 ). این گیاه ساقه های ضخیم و برگهای بزرگ دارد و از برگها و جوانه ها و غنچه های ناشکفته و دانه های آن استفاده میشود و در نقاط مرتفع میروید. ( گیاه شناسی گل گلاب ص 235 ). || بته ای است با برگهای پهن و بزرگ و گل چتری که انغوزه شیره آن است و از تیغ زدن بساق آن حاصل میشود. ( مؤلف ). انجدان. انگوزه. کما. انقوزه. حلتیت المنتن. معرب آن جلفر. ( منتهی الارب ). رجوع به انغوزه و انجدان و کما شود.

(گُ پَ ) (اِمر. ) گیاهی دو ساله از تیرة چتریان. این گیاه ساقه های ضخیم و برگ های بزرگ دارد و از برگ ها و جوانه ها و دانه های آن جهت ادویه استفاده می شود.

گیاهی با برگ های بزرگ و بریده و ساقه های میان تهی که جوانه های برگ و شکوفه های آن خوش بو است.

اسم: گلپر (دختر) (فارسی) (طبیعت، گل) (تلفظ: gol par) (فارسی: گلپر) (انگلیسی: gol par)
معنی: گیاهی است معطر از تیره ی چتریان، ( در گیاهی ) دانه ی معطری به شکل پولک های زرد کوچک که دارویی است و کوبیده ی آن به صورت چاشنی غذا مصرف می شود، گیاه این دانه که علفی یک ساله یا پایا و خودرو یا کاشتنی است، دانه معطری به شکل پولکهای زرد کوچک که دارویی است

گلپر (سرده). گلپر ( نام علمی: Heracleum ) نام یک سرده از تیره چتریان است.

گُلپَر
گیاهی علفی از خانوادۀ جعفری (چتریان)، با نام علمی Heracleum persicum. این گیاه، معطر و دارای برگ های منقسم و دندانه دار است که به اشکال متفاوت در طول ساقه می رویند. گل های آن سفید رنگ و مجتمع در گل آذین چتر مرکب، و میوۀ آن بیضوی و معطر است. گرد میوۀ آن را برای معطرکردن به اغذیه اضافه می کنند. همچنین، به سبب داشتن اسانس مخصوصی از بین برندۀ نفخ و ناراحتی های گوارشی حاصل از آن است. البته از این گیاه نباید به مقدار فراوان استفاده شود، زیرا ممکن است باعث ایجاد طپش قلب شود. این گیاه در مناطق متفاوتی از ایران به فراوانی می روید.

گیاهی دو ساله از تیرة چتریان. این گیاه ساقه‌های ضخیم و برگ‌های بزرگ دارد و از برگ‌ها و جوانه‌ها و دانه‌های آن جهت ادویه استفاده می‌شود.

💡 ده میانه دومین روستا و گلپرآباد سومین روستای سه‌ده قپان‌پری هستند. قپان‌پری به مرور زمان، به قپانبری تغییر یافته‌است.