در زبان فارسی، واژه هری معانی مختلفی دارد. در مصطلحات رایج، به ویژه به عنوان یک صدا، نشان‌دهنده احساس ناگهانی ترس یا نگرانی است که معمولاً با علامت خاصی همراه می‌شود. به عبارتی، وقتی گفته می‌شود دلم هری ریخت، این به معنای آن است که قلب فرد به تپش افتاده و او احساس ترس یا نگرانی می‌کند. همچنین، در برخی موارد، واژه هری به عنوان یک اصطلاح تحقیرآمیز برای راندن کسی به کار می‌رود، همانطور که در لغت‌نامه دهخدا اشاره شده است. این واژه نشان‌دهنده یک حالت احساسی است که ممکن است در موقعیت‌های خاص به وجود آید و به نوعی واکنش سریع به خطر یا اضطراب را به تصویر می‌کشد. از این رو، هری نه تنها احساسات را منتقل می‌کند، بلکه می‌تواند به روند ارتباطات اجتماعی نیز تاثیر بگذارد.
هری
لغت نامه دهخدا
هری. [ هَُرْ ری ] ( اِ صوت، ق ) تعبیر آواز پنهانی دل در حالت ترس و نگرانی. چنانکه در تداول گویند: دلم هری ریخت یا هری تو ریخت. ( از یادداشتهای مؤلف ).
هری. [ هََرْی ْ ] ( ع مص ) به چوب دستی زدن کسی را. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هری. [ هَُرْی ْ ] ( ع اِ ) خانه کلان که در آن طعام سلطان گرد آرند. ج، اهراء. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هری. [ هَُ / هَِ ری ی ] ( ع اِ ) ج ِ هراوة. ( منتهی الارب ). رجوع به هراوة شود.
هری. [ ] ( هندی،اِ ) به هندی اسم هلیلج است. ( فهرست مخزن الادویه ).
هری. [ هََ ] ( اِخ )شهری بزرگ است به خراسان و شهرستان وی سخت استوار است و او را قهندز است و ربض است و اندر وی آبهای روان است. و مزگت جامع این شهر آبادان تر مزگتهاست به مردم، از همه خراسان. و بر دامن کوه است و جای بسیار نعمت است. و اندر وی تازیانند و او را رودی است بزرگ که از حد میان غور و گوزگانان رود و اندر نواحی او به کار شود. و از او کرباس و شیرخشت و دوشاب خیزد. ( حدود العالم ). همان شهر معروف هرات است:
یکی پیر بد مرزبان هری
پسندیده و دیده از هر دری.فردوسی.به مهتر پسر داد بلخ وهری
فرستاد بر هر سویی لشکری.فردوسی.ز هر سو که بد نامور مهتری
بخواند و بیامد به دشت هری.فردوسی.بدیدار او راه بست و هری
بهشت برین گشت و باغ بهار.فرخی.به هرای گنجش چو پدرام کرد
به پهلو زبانش هری نام کرد.نظامی.جان نقش بلخ گردد، دل قلب مرو گیرد
آن روز کز در تو نسیم هری ندارم.خاقانی.عاقلان دیدند آب عز شروان، خاک ذل
بر هری و بلخ و مرو شاهجهان افشانده اند.خاقانی.و در سواد هری صد و بیست لون انگور یافته شود هر یک از دیگری لطیف تر. ( چهارمقاله ).
ای بسا کس رفته تا هند و هری
او ندیده جز مگر بیع و شری.مولوی.رجوع به هرات شود.
هری ٔ. [ هََ] ( ع ص ) گوشت نیک پخته. ( منتهی الارب ). گوشتی که نیک پخته شود تا از استخوان جدا گردد. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ معین
(ه ) (اِ. ) شهر هرات.
(هِ رُِ ) ۱ - (ق. ) (عا. ) چون خواهند کسی را به خواری بیرون کنند، این لفظ را بر زبان رانند. ۲ - (اِصت. ) آواز خنده.
فرهنگ فارسی
(اسم ) آوازپنهانی دل درحالت ترس و نگرانی (( دلم هری ریخت. ) ) یا هری ( تو ریختن دل ). اضطراب ونگرانی شدید و ناگهانی را میرساند. این ترکیب به صورت ((خری پایین ریختن دل. ) ) نیز استعمال می شود اماخودکلم.((هری ) ) برای هرنوع سقوط ناگهانی وشدید ممکن است استعمال شود کامیون پراز آجرچپهشد و آجرهاهری ریخت پایین. یا هری (زدن بخنده ). هرهرخندیدن. گاهی بصورت کلم. تحقیربرای راندن وبیرون کردن اشخاص به کارمیرود.
شهری بزرگ است بخراسان و شهرستان وی سخت استوار است و او را قهندز است و ربض است و اندر وی آبهای روانست. و مزگت جامع این شهر آبادان تر مزگتهاست بمردم از همه خراسان. و بر دامن کوه است و جای بسیار نعمت است. و اندروی تازیانند و او را رودی است بزرگ که از حد میان غور و گوزگانان رود و اندر نواحی او بکار شود و از او کرباس و شیر خشت و دوشاب خیزد. همان شهر معروف هرات است
ویکی واژه
شهر هرات.
چون خواهند کسی را به خواری بیرون کنند، این لفظ را بر زبان رانند.
آواز خنده.
آواز پنهانی دل در حالت ترس و نگرانی.
جمله سازی با هری
چشم دقت جوهری پیداکنید جز به روزن ذره‌کم دید آفتاب
بدو گفت برزو که ای شهریار جهان را تویی شاخ امید بار
که باده حرامست بی روی یار چه در بزم درویش و چه شهریار
