مطلی

لغت نامه دهخدا

مطلی. [ م ُ طَل ْ لا ] ( ع ص ) دائم المرض. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || اسیری که امید رهائیش نباشد. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بچه پای بسته. ( منتهی الارب ). رجوع به ماده بعد شود. || درمی اندوده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به مطلا شود. درهم مطلی. درم اندوده. ( مهذب الاسماء ).
مطلی. [ م َ لی ی ] ( ع ص ) بچه گوسپند پای بسته. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به معنی سوم ماده قبل شود.
مطلی. [ م ُ طَل ْ لی ] ( ع ص ) آنکه قطران میمالد. || آنکه بیمارداری می کند. || دشنام دهنده. || سرودگوینده. ( ناظم الاطباء ).
مطلی. [ م َ لی ی ] ( ع ص ) مَطلیَّة. قطران مالیده. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(مُ طَ ل لا ) [ ع. ] (اِمف. ) ۱ - روغن مالی شده. ۲ - مذهب.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - روغن مالی شده. ۲ - مذهب.
مطلیه قطران دهنده

ویکی واژه

روغن مالی شده.
مذهب.

جمله سازی با مطلی

امطلینی و سوّفی و عدینی و لا تفی
گر نبود خنگ مطلی لگام زد بتوان بر قدم خویش گام
رقّی شعفتنا لا تهجرینا و منّینا المنی ثم امطلینا
عدی و امطلی ما تشائین انّا نحبّک ان تمطلی العاشقینا
رقیّ لعمرک لا تهجرینا و منّی لقاءک ثمّ امطلینا
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
گاییدن یعنی چه؟
گاییدن یعنی چه؟
انسجام یعنی چه؟
انسجام یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز