کلمه صواب در زبان فارسی به معنای درست، صحیح و سزاوار است. این واژه در متون دینی، اخلاقی و فلسفی به کار می‌رود و به رفتارها، تصمیم‌ها و افکار صحیح و درست اشاره دارد.
معانی و مفاهیم:
درست و صحیح: صواب به معنای چیزی است که مطابق با حقیقت، واقعیت یا معیارهای اخلاقی و منطقی باشد.
بجا و مناسب: این واژه همچنین به معنای کاری است که در زمان و مکان مناسب انجام می‌شود و با شرایط و نیازها همخوانی دارد.
سزاوار: این واژه به معنای سزاوار است و به عملی اشاره دارد که از نظر اخلاقی یا منطقی قابل قبول و شایسته است.
کاربردها:
متون دینی: این واژه در متون دینی به اعمال و رفتارهایی اشاره دارد که مطابق با اصول اخلاقی و دینی هستند. به عنوان مثال، در قرآن کریم و احادیث، به اعمال صواب اشاره شده است.
گفتار و نوشتار: در بحث‌های منطقی و فلسفی، صواب به عنوان معیاری برای ارزیابی درستی یا نادرستی استدلال‌ها و نظریات به کار می‌رود.
معادلات و مترادف‌ها:
مترادف‌ها: درست، صحیح، بجا، مناسب، سزاوار.
معادل‌ها در زبان‌های دیگر: در انگلیسی: correct یا right.
متضادها: خطا و غلط.
