کلمه اخذ به معنای دریافت یا گرفتن است و در زبان فارسی در زمینه‌های مختلف به کار می‌رود. در جملات رسمی و علمی، معمولاً از این واژه برای اشاره به دریافت مدارک، مجوزها یا اطلاعات استفاده می‌شود. این واژه می‌تواند با پسوندهای مختلف ترکیب شود. در این ترکیب‌ها، باید دقت شود که واژه‌ای که پس از این واژه می‌آید، به‌درستی و به‌طور مفهومی مرتبط انتخاب شود. املای این کلمه بدون هیچ‌گونه تغییر یا حذف، صحیح است و باید به همین شکل نوشته شود. همچنین، در نوشتار باید فاصله‌ها و نشانه‌گذاری‌ها به‌درستی رعایت شوند. در متون رسمی و اداری که نیاز به بیان شفاف و دقیق وجود دارد، این کلمه می‌تواند به‌طور مؤثری برای نشان دادن عمل دریافت به کار رود. همچنین، این کلمه به معنای رأی‌گیری برای انتخاب فردی یا چیزی نیز به‌کار می‌رود.
اخذ
لغت نامه دهخدا
اخذ. [ اَ ] ( ع مص ) اتخاذ. قبض. گرفتن. ( غیاث ). ستدن. فراگرفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). فاگرفتن. ( زوزنی ). بازگرفتن. || واجب کردن. || در بدی انداختن و کشتن و بستن و گرفتار کردن کسی را. || اسیر کردن. || بکیفر و پاداش خود رسیدن. || بازداشتن. منع. || دزدیدن و شرح آن در فصل قاف از باب سین بیاید. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). || شروع کردن. آغاز کردن. || رفتن. ( آنندراج ). || اخذ شارب؛ کم کردن موی بروت یا زدن موی بروت. || ( اِ ) پاداش. کیفر. || نجوم الأخذ؛ منزلهای ماه. نجوم اَنواء یا شهاب که مسترقین سمع را بدان رجم کنند.
اخذ. [ اِ ] ( ع اِ ) سیرت. روش. رفتار. || خوی. عادت. طبیعت. || داغی که بر پهلوی شتر کنند هنگام خوف بیماری. || مانند. همسر.
اخذ. [ اَ خ ِ ] ( ع ص ) مرد رَمَدرسیده. آشفته چشم. چشم بهم خورده. بدرد چشم دچارشده.
اخذ. [ اُ خ ُ] ( ع اِ ) آشوب چشم. ( منتهی الارب ). بهم خوردگی چشم.
اخذ. [ اُ خ ُ ] ( ع اِ ) ج ِ اِخاذ. جج ِ اِخاذَة.
اخذ. [ اِ ] ( ع اِمص ) گیرائی. ( منتهی الارب ). || ( مص ) داغ کردن پهلوی شتر از خوف بیماری آن.
اخذ. [ اَ خ َ ] ( ع مص ) تخمه پیدا کردن از پر خوردن شیر. ناگوارد شدن شترکره از شیر. ناگواری شتربچه از شیر. || دیوانه شدن اشتر. || مبتلا شدن مرد به آشوب چشم یعنی درد چشم و رمد.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. فراگرفتن، آموختن.
۳. اقتباس کردن.
فرهنگ فارسی
گیرنده
گرفتن، ستدن، فراگرفتن، گیرنده
( مصدر ) ۱ - گرفتن ستدن فرا گرفتن بدست آوردن. ۲ - اسیر کردن در بدی انداختن و کشتن و بستن و گرفتار کردن کسی را. یا اخذ آرائ. رائ ی کسان را برای کاری گرفتن پرسیدن و جمع آوردن رائ یهای کسان برای برگزیدن کسی یا انتخاب چیزی یا امری. یا اخذ بشفعه. اعمال کردن شفیع حقی را که برای او ثابت شده. یا اخذ تصمیم. تصمیم گرفتن دربار. کاری آهنگ کاری کردن. یا اخذ تماس. ۱ - با کسی تماس بر قرار کردن با کسی رابطه و مراوده حاصل نمودن. ۲ - ایجاد تماس واحدی با واحد خودی یا دشمن. یا اخذ رائ ی. رائ ی گرفتن برای کاری پرسیدن رائ ی برای برگزیدن کسی یا انتخاب چیزی یا امری: اخذ رائ ی برای نمایندگان مجلس شوری.
دیوانه شدن اشتر
دانشنامه اسلامی
آخذ از مادّه أخذ به معنای گرفتن
مفردات الفاظ القرآن، «اخذ»، ج۱، ص ۶۷.
و در اصطلاح، از اسمای خداوند است
اسماء و صفات الهی در قرآن، ج ۱، ص ۴۸..
آخذ یک بار در آیه ۵۶ هود آمده است.
هود/سوره۱۱، آیه۵۶.
...
[ویکی الکتاب] آخذ. معنی أَخَذَ: گرفت(مذکر)
معنی أَخْذُ: گرفتن
معنی أُخِذَ: گرفته شده
معنی جَهَنَّمُ: جهنّم - دوزخ (اسمی است از اسمای آتش آخرت. بعضی گفتهاند این لفظ از قول عرب که به چاه بسیار عمیق جهنام میگوید اخذ شده. بعضی دیگر گفتهاند که این کلمه لغتی است فارسی که در زبان عربی شایع شده است. )
معنی صَّفْحَ: گذشت کردن - نادیده گرفتن- صفحه (در معنای "صفح "روی خوش نشان دادن نیز مستتر است. پس معنای صفحت عنه این است که علاوه بر اینکه او را عفو کردم روی خوش هم به او نشان دادم، و یا این است که من صفحه روی او را دیدم در حالی که به روی خود نیاوردم، و یا این اس...
ریشه کلمه:
اخذ (۲۷۳ بار)
گرفتن. حیازت. چون غضب موسی فرو نشست الواح را گرفت ناگفته نماند مصادیق اخذ و کیفیّت آن مختلف است ولی در همه آنها معنی اولی ملحوظ میباشد مثل اخذ پیمان، اخذ بعذاب، اخذ زمین زینت خود را از روئیدنیها، اخذ چیزی با دست، اخذ خلق یعنی متخلق شدن بخلقی و نظائر اینها، چنانچه بترتیب در این آیات و امثال آنها آمده است،،،، آخد: گیرنده اتخاذ یعنی گرفتن توأم با قبول نحو با مراجعه بِه اِلمعجم المفهرس در موارد استعمال اِتَّخَذَ وَ اَتَّخَذوا و سایر صیغ آن از باب افتعال، بنظر می‌آید که در تمام موارد آن، گرفتن توأم با قبول و با خوشنودی ملحوظ است. امّا مؤاخذه، راغب در مفردات گوید: در آیه از آن جهت از باب مفاعله آمده که مردم نعمتها را اخذ کرده و شکر بجای نیاوردهاند مؤاخذه بدین نحو طرفینی است. نا گفته نماند مؤاخذه در تمام موارد آن در قرآن بمعنی مجازات و اخذ به عقوبت است، میتوان گفت که: مفاعله همواره بین الاثنین باشد چنانچه در «سَافَدتُ شَهراً و عاقَبْتُ اللصَ» بین الاثنین نیست، گفته راغب درست بنظر نمیرسد ولی آیه مؤید قول ما است.
[ویکی فقه] آخذ (قرآن). «اخذ» در لغت به معنای در اختیار در آوردن و بدست گرفتن
۱. سلطه ۲. قبول ۳. پیمان تکوینی ۴. پیمان تشریعی ۵. عقوبت و مجازات. تنها یک بار به صورت صفت «آخذ»، (در صورت عدم پذیرش توقیفی بودن اسماء و صفات می توان آخذ را از اسماء و صفات الهی بشمار آورد.) کنایه از سلطه و احاطه خداوند به کار رفته
طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۵، ص۲۹۱.
خداوند آخذ و مسلط بر همه جنبندگان است.انی توکلت علی الله ربی وربکم ما من دابة الا هو ءاخذ بناصیتها ان ربی علی صرط مستقیم.
هود/سوره۱۱، آیه۵۶.
اعتقاد به آخذیت و سلطه خداوند بر تمامی جنبندگان عامل نهراسیدن هود علیه السّلام از مکر مخالفان است.قالوا یـهود...؛... قال... انی بریء مما تشرکون؛ من دونه فکیدونی جمیعا ثم لاتنظرون؛ انی توکلت علی الله ربی وربکم ما من دابة الا هو ءاخذ بناصیتهآ...
هود/سوره۱۱، آیه۵۳ - ۵۶.
...
[ویکی الکتاب] معنی أَخَذَ: گرفت(مذکر)
معنی أَخْذُ: گرفتن
معنی أُخِذَ: گرفته شده
معنی جَهَنَّمُ: جهنّم - دوزخ (اسمی است از اسمای آتش آخرت. بعضی گفتهاند این لفظ از قول عرب که به چاه بسیار عمیق جهنام میگوید اخذ شده. بعضی دیگر گفتهاند که این کلمه لغتی است فارسی که در زبان عربی شایع شده است. )
معنی صَّفْحَ: گذشت کردن - نادیده گرفتن- صفحه (در معنای "صفح "روی خوش نشان دادن نیز مستتر است. پس معنای صفحت عنه این است که علاوه بر اینکه او را عفو کردم روی خوش هم به او نشان دادم، و یا این است که من صفحه روی او را دیدم در حالی که به روی خود نیاوردم، و یا این اس...
تکرار در قرآن: ۲۷۳(بار)
گرفتن. حیازت. چون غضب موسی فرو نشست الواح را گرفت ناگفته نماند مصادیق اخذ و کیفیّت آن مختلف است ولی در همه آنها معنی اولی ملحوظ میباشد مثل اخذ پیمان، اخذ بعذاب، اخذ زمین زینت خود را از روئیدنیها، اخذ چیزی با دست، اخذ خلق یعنی متخلق شدن بخلقی و نظائر اینها، چنانچه بترتیب در این آیات و امثال آنها آمده است،،،، آخد: گیرنده اتخاذ یعنی گرفتن توأم با قبول نحو با مراجعه بِه اِلمعجم المفهرس در موارد استعمال اِتَّخَذَ وَ اَتَّخَذوا و سایر صیغ آن از باب افتعال، بنظر می‌آید که در تمام موارد آن، گرفتن توأم با قبول و با خوشنودی ملحوظ است. امّا مؤاخذه، راغب در مفردات گوید: در آیه از آن جهت از باب مفاعله آمده که مردم نعمتها را اخذ کرده و شکر بجای نیاوردهاند مؤاخذه بدین نحو طرفینی است. نا گفته نماند مؤاخذه در تمام موارد آن در قرآن بمعنی مجازات و اخذ به عقوبت است، میتوان گفت که: مفاعله همواره بین الاثنین باشد چنانچه در «سَافَدتُ شَهراً و عاقَبْتُ اللصَ» بین الاثنین نیست، گفته راغب درست بنظر نمیرسد ولی آیه مؤید قول ما است.
ویکی واژه
دریافت، پذیرش
جملاتی از کلمه اخذ
اخذ میثاق از او نمود خدای پس از آن شد بشیر راهنمای
همه در پی اخذ مال تواند پی کندن پرو بال تواند
خیل دشمن ناگهان از چارسو حمله ور گشتند بهر اخذ او
