فرهنگ فارسی - صفحه 1250
- دیو مار
- دیو نگهبان
- دیواره وز
- دیوان راندن
- دیوان سیه کردن
- دیوان نامه
- دیوانه رنگ
- دیوانه سگ
- دیوه کش
- دیگ با برگی
- دیگ بجوش اوردن
- دیگ شب
- دیگ پز
- دیگر کردن
- ذ ابت
- ذ اله
- ذ الیل
- ذ الین
- ذات الجنب غشائی
- ذات الشعاع
- ذات بطن
- ذات حاج
- ذات رفرف
- ذات شل
- ذات شهر
- ذات طس
- ذات عروس
- ذات مال
- ذات میل
- ذات ید
- ذراع مسافت
- ذق زدن
- ذو اصابع
- ذو الاسد
- ذو الاصابع
- ذو الاضلاع
- ذو البطن
- ذو الحجی
- ذو الخمس
- ذو الخویصره
- ذو الرمیح
- ذو الزوائد
- ذو السرح
- ذو الشعر
- ذو الشقر
- ذو العز
- ذو القرابه
- ذو بطن
- ذو تسلم
- ذو تشاریف
- ذو جلاجل
- ذو جنبه
- ذو جنه
- ذو حجر
- ذو حدس
- ذو حساس
- ذو حفاظ
- ذو دوله
- ذو ذیل
- ذو رای