مکینه اندامی تخصص یافته در گیاهان انگلی یا قارچهاست که برای جذب مواد مغذی به درون یاخته های میزبان نفوذ میکند. این ساختار ممکن است بر اثر رشد جانبی ریسه در قارچهای انگلی یا از طریق ساقۀ گیاهان گلدار انگلی مانند سس (Cuscuta) تشکیل شود. برخی مکینه ها، مانند آنچه در گیاه انگلی سس دیده میشود، به شکل بادکشهایی عمل میکنند که بدون تخریب یاخته های میزبان، به بافت آوندی آن متصل میشوند. این سازوکار به گیاه انگلی اجازه میدهد تا آب و مواد معدنی را مستقیماً از آوندهای میزبان جذب کند. مکینه ها در قارچ های انگلی نیز نقش مشابهی دارند و با نفوذ به بافت میزبان، شبکه های ریسه خود را گسترش میدهند تا مواد غذایی را به طور مؤثرتری جذب کنند. این ساختارها نشان دهندۀ سازگاری های تکاملی پیشرفته در انگلها برای بهره برداری از میزبان خود هستند. به طور کلی، مکینه ها از نظر شکل و عملکرد تنوع زیادی دارند، اما همگی در خدمت افزایش کارایی انگل در استخراج منابع از میزبان خود عمل میکنند.