چابک نفسی

لغت نامه دهخدا

چابک نفسی. [ ب ُ ن َ ف َ ] ( حامص مرکب ) شتاب. سرعت. تندروی. چابک سخنی:
ذوق چابک نفسی ناله ربایان دارند
هر کجا درد بدر تاخت عنان گیر شدیم.ظهوری ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

شتاب. سرعت. تند روی. چابک سخنی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کونی
کونی
مابه التفاوت
مابه التفاوت
فاب
فاب
کصکش بیناموس
کصکش بیناموس