مین جمعکن

لغت نامه دهخدا

مین جمعکن. [ ج َ ک ُ ] ( نف مرکب، اِ مرکب ) گردآورنده مین. || ابزاری جنگی که بوسیله آن مین هائی را که دشمن در خشکی و یا دریا کار گذاشته جمعآوری می کنند و یا از کار می اندازند. رجوع به مین در این معنی شود.
- کشتی مین جمعکن؛ کشتی که وظیفه جمع کردن و یا از کار انداختن مین ها را در دریاها دارد.

فرهنگ فارسی

گرده آورنده مین ابزاری جنگی که بوسیله آن مین هائی را که دشمن در خشکی و یا دریا کار گذاشته جمع آوری می کند و یا از کار میاندازند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
اگزجره
اگزجره
سلیقه
سلیقه
لا تنس ذکر الله
لا تنس ذکر الله
فال امروز
فال امروز