متأسر

لغت نامه دهخدا

متأسر. [ م ُ ت َ ءَس ْ س ِ ] ( ع ص ) بهانه کننده. ( آنندراج ). کسی که بهانه می جوید. ( ناظم الاطباء ). || درنگ نماینده. ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). و رجوع به تأسر شود.

فرهنگ فارسی

بهانه کننده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
هنگام
هنگام
نقض
نقض
دانش آموز
دانش آموز
متعاقبا
متعاقبا