در اصطلاح فقهی و تاریخی، عبادله جمعی از صحابه رسول خدا (ص) هستند که تعدادشان به گفته منابع مختلف حدود ۱۲۰ نفر بوده و اگر به صورت مطلق ذکر شوند، معمولاً چهار نفر مدنظر قرار میگیرند: عبدالله بن عباس، عبدالله بن عمر، عبدالله بن زبیر و عبدالله بن عمروبن عاص. در نزد برخی از فقیهان مانند ابوحنیفه ترکیب دیگری از این افراد رایج است و گاهی عبدالله بن مسعود نیز جزء عبادله شمرده میشود. این اصطلاح در منابعی مانند «منتهی الآرب» و «کشاف اصطلاحات الفنون» آمده است و نشاندهنده احترام ویژهای است که به برخی از صحابه داده میشده است.
از نظر عرفانی و معنوی، عبادله به سالکانی گفته میشود که به حقیقت اسمی از اسامی خداوند دست یافته و به صفت ویژه آن اسم متخلق شدهاند. در این معنا، هر عارفی که به مقام بندگی کامل نسبت به یک اسم خاص از خداوند برسد، عبد آن اسم نامیده میشود؛ مانند عبدالحکیم که متخلق به مقتضای اسم الحکیم است یا عبدالرزاق که به وظایف اسم الرزاق تحقق یافته است. ابن عربی در کتابی به همین نام، تفصیل حکمی عبادله را بیان کرده و بر اهمیت این مقام عرفانی تأکید کرده است.
( عبادلة ) عبادلة. [ ع َ دِ ل َ ] ( اِخ ) جمعی از اصحاب رسول ( ص ) که دو صد و بیست کس اند و اگر مطلق گویند مراد چهار کس باشند: عبداﷲبن عباس، عبداﷲبن عمر، عبداﷲبن زبیر وعبدالله بن عمروبن عاص. ( از منتهی الارب ). و نزد اصحاب ابوحنیفه عبارتند از عبداﷲبن مسعود، عبداﷲبن عُمر،عبداﷲبن عباس. و بعضی ابن مسعود را از عبادله خارج کرده و عبداﷲبن عمروبن عاص و عبداﷲبن زبیر را داخل دانند. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ) ( از اقرب الموارد ).
عبادلة. [ ع َ دِل َ ] ( اِخ ) بطنی است از جَد. ( معجم قبائل العرب ).
عبادلة. [ ع َ دِ ل َ ]( اِخ ) بطنی است از جریدة. ( از معجم قبائل العرب ).
بطنی است ار جریده.
بطنی است از جریده
عبادله ( به عربی: العبادلة ) یک شهرک در الجزایر است که در ناحیه عبادله واقع شده است.
عبادله ۲٬۸۷۰ کیلومترمربع مساحت و ۱۳٬۶۳۶ نفر جمعیت دارد و ۵۹۲ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
عَبادِلَه
۱. اصطلاحی عرفانی. هرگاه سالکی به حقیقت اسمی از اسامی مخصوص خداوند دست یابد و به صفتی از صفاتی که حقیقت آن اسم است برسد و به مقامِ بندگیِ کاملِ آن اسم نایل شود، عارفان آن سالک را عبد آن اسم می خوانند. مثلاً، عبدالحکیم عارفی است که متخلّق به مقتضای اسم الحکیم شود، و عبدالرزاق سالکی است که متحقّق به وظایف اسم الرزاق گردد؛ از این رو عارفان از یک هزار عبدِ اضافه شده به یک هزار اسم خداوند سخن گفته اند. ابن عربی تفصیل حِکَمی را که از مراتب این عبادله نقل شده، در کتابی به همین نام العبادله،گرد آورده است؛ ۲. جمع غریبی است از «عبدالله»؛ چنان که چهار عبدالله: عبدالله بن عباس، عبدالله بن عمرو بن عاص، عبدالله بن مسعود و عبدالله بن زُبیر را عبادله گویند.