دده بیک یکی از امرای صوفیه در زمان شاه اسماعیل صفوی بود که مسئولیت ایالت مروشاه جهان را بر عهده داشت.
ماجرای مهمی که درباره او نقل شده این است که وقتی به دلیل توهم و ترس از حمله سپاه ازبک‌ها، شهر را ترک کرد و به النگ رادکان نزد شاه اسماعیل رسید، شاه به خاطر این حرکت ناهنجار او دستور داد که لباس زنان بر او پوشانده شود و بر اسب درازگوش سوارش کنند تا در اردو بچرخانند و تحقیرش کنند. اما کمی بعد شاه او را بخشید و دوباره در جمع امرای خود پذیرفت.
این داستان در منابع تاریخی مثل «حبیب السیر» آمده است.
