لغت نامه دهخدا
حسن قیروانی. [ ح َ س َ ن ِ رَ ] ( اِخ ) ابن رشیق ازدی مکنی به ابوعلی. ساکن صقلیه ( سیسیل ) بود ( 390-463 هَ. ق. ). او راست: «الانموذج »و دوازده کتاب دیگر او نیز در هدیة العارفین ج 1 ص 276 و اعلام زرکلی ص 225 از وفیات الاعیان ج 1 آمده است.
حسن قیروانی. [ ح َ س َ ن ِ رَ ] ( اِخ ) ابی خلف بن عبداﷲبن بلیمه مقری. ساکن اسکندریه بود و در 514 هَ. ق. درگذشت. او راست: «تلخیص العبارات » در قرائت.( هدیة العارفین ج 1 ص 278 ) ( حسن المحاضرة ج 1 ص 228 ).