اندوه کاه

لغت نامه دهخدا

اندوه کاه. [ اَ ه ْ ] ( نف مرکب ) کاهنده اندوه. کم کننده اندوه.

فرهنگ فارسی

کاهنده اندوه ٠ کم کننده اندوه

جمله سازی با اندوه کاه

بس که کاهیده بود از اندوه بود مانند کاه در پس کوه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
تزویر
تزویر
میسترس
میسترس
اسرع وقت
اسرع وقت
فال امروز
فال امروز