لغت نامه دهخدا تقسط. [ ت َ ق َس ْ س ُ ] ( ع مص ) در خود برابر قسمت نمودن چیزی را و بخش گرفتن، یقال: تقسطوا الشی بینهم؛ اذا اقتسموه بالسویه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
