لغت نامه دهخدا
ازباد. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ زَبد.
ازباد
ازباد. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ زَبد.
فرهنگ فارسی
کف بر آوردن
جمله سازی با ازباد
آتش سودای او چون تیز گشت ازباد شوق همچو آب تیره با خاک آرمیدن شرط نیست
شد آن دولت که بودی تازه همچون شاخ نوروزی کنون پژمرده و زردی چو باغ ازباد مهریجان
چون آتش سوزان مشو ازباد سبکسر چون آب ز روشن گهری خاک نشین باش
