( نعلة ) نعلة. [ ن َ ل َ ] ( ع اِ ) کفش و جز آن که پاافزار باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آنچه بدان پای را از تماس با زمین حفظ کنند و آن اخص از نعل است. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). لغتی است در نعل. ( از متن اللغة ). || زوجة. ( اقرب الموارد ) ( متن اللغة ). رجوع به نعل شود.
فرهنگ فارسی
کفش و جز آن که پا افزار باشد. آنچه بدان پای را از تماس با زمین حفظ کنند و آن اخص از نعل است. یا زوجه.
جمله سازی با نعله
فقال رجل: انّ الرّجل یحبّ ان یکون ثوبه حسنا، و نعله حسنا. قال: «انّ اللَّه جمیل یحبّ الجمال، الکبر بطر الحقّ، و غمط النّاس».
