رپ

این کلمه دو معنی اصلی دارد که هر دو در زمینه‌های متفاوت درست هستند و کاربردهای خاص خود را دارند:

صدای سم‌های اسب که به طور سریع و پیوسته بر زمین می‌کوبند

رپ به نوعی ریتم طبیعی و تکرارشونده اشاره دارد که هنگام حرکت سریع اسب‌ها شنیده می‌شود. این صدا به دلیل تماس مکرر سم‌ها با زمین ایجاد می‌شود و می‌تواند حس حرکت، سرعت و انرژی را منتقل کند. این نوع صدا به عنوان رپ شناخته می‌شود و گاهی به عنوان نمادی از قدرت، سرعت و حرکت به کار می‌رود.

نوعی ژانر موسیقی

از سوی دیگر، رپ (Rap) به عنوان یک سبک موسیقی مدرن شناخته می‌شود که در آن خواننده با سرعت و ریتم خاصی کلمات را به صورت شعرگونه و اغلب با قافیه می‌خواند. این سبک از موسیقی نه تنها به عنوان یک نوع هنر کلامی بلکه به عنوان بخشی از فرهنگ هیپ‌هاپ نیز در نظر گرفته می‌شود. رپ به خواننده این امکان را می‌دهد که داستان‌ها، احساسات و نظرات خود را به شکلی خلاقانه و ریتمیک بیان کند. این سبک موسیقی شامل استفاده از بیت‌های ریتمیک و ملودی‌های متنوع است و می‌تواند پیام‌های اجتماعی، سیاسی یا شخصی را منتقل کند. این سبک به شدت در دنیای معاصر محبوب شده و با تأثیرگذاری بر فرهنگ جوانان، به یکی از اصلی‌ترین ژانرهای موسیقی جهان تبدیل شده است.

تصویر معنی رپ

لغت نامه دهخدا

رپ. [رِ ] ( اِ صوت ) آواز سم ستوران که به سرعت و شتاب روند. ( لغت محلی شوشتر، نسخه خطی کتابخانه مؤلف ).

فرهنگ فارسی

آواز سم ستوران که به سرعت و شتاب روند.

دانشنامه عمومی

رَپ ( به انگلیسی: Rap ) نوعی ژانر موسیقی است که در دهه ۷۰ میلادی توسط سیاه پوستان آمریکا و آمریکایی های لاتین در محله های حاشیه ای و غالباً فقیرنشین برانکس ( واقع در نیویورک ) که غالباً به گتو معروف اند، پدید آمد. این سبک موسیقی نوعی سلاح مبارزه جوانان سیاه با تبعیض های نژادی رایج در آن زمان بود و به همین دلیل بود که به خاطر بیان مشکلات زندگی در گِتوها ( جایی برای زندگی مردمی که جزو اقلیت یک شهر به حساب می آیند ) به موسیقی گتو نیز شهرت دارد. این سبک قدمتی تقریباً ۶۰ ساله دارد این سبک به جا مانده از سبکی است که با شعر به حکومت اعتراض می کردند.
از سال ۲۰۰۰ میلادی با گسترش اینترنت و وبسایت های اشتراک گذاری موسیقی و ویدئو مانند مای اسپیس، یوتیوب، اسپاتیفای و ساوندکلاود، موسیقی رپ گسترش بیشتری پیدا کرد و تبدیل به یکی از مهم ترین سبک های موسیقی شد.
سیاه پوستان آمریکایی دهه ۷۰ میلادی در نیویورک، زمانی که تبعیض نژادی و ظلم و ستم سفیدپوستان، آن ها را به ستوه آورده بود به خیابان ها ریختند و برای بیان اعتراضات، حرف هایشان را به صورت ریتمیک و ترانه خواندند. دقیقاً از همین جا بود که سبک جدیدی از موسیقی پا به عرصهٔ ظهور گذاشت و «رپ» نام گرفت که ابتدا و به دلیل پدیدآورندگان آن، به «سی. ان. ان» سیاه پوستان آمریکا شهرت یافت. اغلب از دهه ۱۹۹۰ به عنوان یکی از برترین دهه های تاریخ رپ یاد می شود.
هر چند رپ و هیپ هاپ در آمریکای امروز، هنوز هم لحن تلخ و اعتراضی خود را حفظ کرده است، ولی دیگر دربارهٔ مباحثی که در آغاز تولد خود به آن ها می پرداخت سخنی به میان نمی آورد یا حداقل، به ندرت دربارهٔ آن ها سخن می گوید؛ گویا آرزوی مارتین لوتر کینگ در مورد برابری حقوق سیاه پوستان و سفیدپوستان، لااقل در مورد رپکن ها در حد زیادی به تحقق پیوسته، چون محور اصلی موسیقی رپ و هیپ هاپ در آمریکای حال حاضر را گنگستا رپ ( Gangsta Rap ) و تا حدود زیادی هاردکور رپ ( Hardcore Rap ) تشکیل می دهد به عبارت ساده تر امروزه مباحث اصلی این موسیقی را رجزخوانی و بیان مشکلات اجتماعی نظیر فقر، بی کاری و… تشکیل می دهد.
گرچه همواره سیاهپوستان را صاحبان رپ می دانند ولی نمی توان از نقش آمریکایی های لاتینی تبار در زنده نگه داشتن و گسترش این سبک چشم پوشی کرد، دوم اینکه رپ در دنیای امروز از چهارچوبی که آن را تنها مربوط به سیاهپوستان می ساخت خارج شده است و به یک شیوهٔ اعتراض برای نوجوانان و جوانان تبدیل شده است؛ در واقع هر جا که جوان ها هستند و هر کجا که نارضایتی وجود دارد رپ هم به عنوان یک شیوهٔ اعتراض که در قالب گفتار و در دل کلماتی که به سرعت و پشت سر هم پیاده می شوند، حضور دارد. گویش و سرعت بیان کلمات فلو رایم و قافیه پردازی روی ریتم از اصول اولیه رپ می باشد. انواع موضوع و دیدگاه برای اجرای رپ وجود دارد مانند مسائل اجتماعی، گنگ، دیسلاو و دیس. همچنین یکی از اولین رپرهای سفیدپوست امینم ( به انگلیسی:Eminem ) بوده است که به دلیل سفیدپوست بودن توسط سیاه پوستان مورد تمسخر قرار می گرفت.

دانشنامه آزاد فارسی

رَپ (rap)
شکلی از آواز تند و ریتمیک با پس زمینۀ تکراری و از پیش ضبط شده. در ۱۹۷۹ رَپ در نیویورک و از درون فرهنگ هیپ ـ هاپ پدید آمد؛ هرچند اشعار مردسالارانه و مستهجنِ آن ابتدا در لاف زدن ها و فحش های محلی ریشه داشت. در دهۀ ۱۹۹۰ سودجویی فزاینده ای بر آن حاکم شد، و حتّی شاخه های بسیار فرعیِِ آن، همچون گَنگستا رَپ، به جدول پرفروش ها راه یافت. آلبوم The Message (۱۹۸۲)، کاری از گرَندمَستر فلَش و فیُوریِس فایوْ، نخستین آلبوم رَپ بود که مضامین دیگری را نیز در این موسیقی وارد کرد، همچنین رَپ خوان های زنی همچون کوکی کرو، یو ـ یو، و دیگران، با زن ستیزی رایج در رپ در آن زمان، مقابله کردند. در این میان گروه پابلیک اِنِمی، با انتقادات شدید سیاسی اش، به یکی از تأثیرگذارترین گروه های رَپ بدل شد. جانگل برادرز در اواخر دهۀ ۱۹۸۰ مکتبِ «رَپ خوان های آگاه »، منادیِ همزیستیِ مسالمت آمیز، را پدید آورد. با این وجود گروه هایی همچون اِن دبلیو اِی و آیس ـ تی همچنان به مضامین زن ستیزی و وجه حاصل از خشونت پرداختند. همچنین مواضعِ رَپ برضد سانسور در امریکا همواره جنجال آفرین بوده است. رَپ درخلال دهۀ ۱۹۹۰ روندی رو به گسترش داشته است. از هنرمندانِ آن در این دهه عبارت اند از دکتر دری، اسنوپ داگ، و اِمینِم که فروش آثارشان و نیز مباحثاتی که پیرامون آنان، شکل گرفته به یک میزان بوده است. هنرمندان رپ، علاوه بر امریکا، در اروپا هم موفق بوده اند.

ویکی واژه

[ræp]، /رَپ/
از rap انگلیسی.
رپ یک نوع طرز گویش و خوانندگی است که توسط سیاه پوستان امریکایی برای مبارزه با تبعیض نژادی ابداع شد.
گزارش محتوای نامناسب
فال فرشتگان
فال امروز
فال تاروت
فال تاروت