بهادر

بَهادُر، به معنای پهلوان و دلیر، نسخه فارسی واژه مغولی آتور به معنای کهن و باغاتور به معنای نو است. این دو واژه نیز از واژه ترکی باتیر یا باتور نشأت گرفته‌اند. تبدیل واژه ترکی باتور به آتور و باغاتور در زبان مغولی بر اساس قاعده‌ای قدیمی صورت گرفته است که شامل تکرار نخستین مصوت واژه و تغییر نخستین مصوت به غ در دوره‌های بعدی می‌شود. به عنوان مثال، تغییر قان و خان به قاآن و قاغان نیز در همین راستا است. علاوه بر این، در سنگ‌نبشته‌های مربوط به دوره گوک ترک‌ها، واژه خاص ترکی باغاتور چیگشی به چشم می‌خورد که نشان‌دهنده احتمال تبدیل باتور به باغاتور در یکی از شاخه‌های زبان ترکی و سپس ورود این شکل به زبان مغولی است. به همین ترتیب، شکل دیگر قان به خاقان نیز پیش از ورود به زبان مغولی در زبان ترکی مورد استفاده قرار می‌گرفته و در زمان‌های قدیم به زبان‌های ایرانی، فارسی میانه، ختنی و فارسی دری نیز راه یافته است.