متقدم صفتی است با ریشهای عربی که در متون فارسی و فرهنگهای لغت با معانی گوناگونی به کار رفته است. این واژه در اصل به معنای پیشآینده و کسی است که به سوی جلو حرکت میکند. همچنین به فردی اطلاق میشود که پیشاپیش دیگران در حرکت است و راه را نشان میدهد؛ به عبارت دیگر، پیشرو یا پیششونده معنا میدهد. این معنا حاکی از نقش رهبری یا پیشگامی است و در متون کهن فارسی بهکار میرفته است.
در کاربردهای تاریخی و ادبی، متقدم به معنای سابق، گذشته یا پیشتر نیز به کار رفته است. برای نمونه، در کتاب فارسنامه ی ابنالبَلخی، عباراتی مانند بروزگار متقدم به معنی در روزگاران گذشته دیده میشود. این کاربرد نشاندهندهٔ اشاره به دورانهای پیشین یا وقایع و اشخاصی است که در زمانی قبل تر میزیستهاند. علاوه بر این، به معنای پیشیگیرنده یا کسی که بر دیگران سبقت میجوید نیز هست. در متون کلاسیک فارسی، همچون کلیله و دمنه، از متقدمان برای اشاره به حکما، استادان و پیشینیانِ صاحبتجربه استفاده شده است.