به معنای مجموعه‌ای از قوانین و مقررات هستند که هدف آنها تنظیم رفتار افراد در جامعه می‌باشد. این مفهوم به عنوان ابزارهایی برای ایجاد نظم و عدالت اجتماعی عمل می‌کنند. به عبارتی دیگر، قوانین نه تنها بر اساس اصول و ارزش‌های اجتماعی شکل می‌گیرند، بلکه نیاز به رعایت آنها، از سوی همه اعضای جامعه، برای حفظ ثبات و امنیت ضروری است.
هر قانونی به نوعی نمایانگر اراده جمعی جامعه است که از طریق فرآیندهای قانونی و دموکراتیک به تصویب می‌رسد. به عبارت دیگر، قوانین باید به گونه‌ای طراحی شوند که حقوق و آزادی‌های فردی را در عین حال که امنیت عمومی را تأمین می‌کنند، به رسمیت بشناسند. این امر به معنای آن است که قوانین باید انعطاف‌پذیری لازم را برای پاسخ به تغییرات اجتماعی و فرهنگی داشته باشند. در نهایت، رعایت و اجرای آن نه تنها مسئولیت دولت و نهادهای قضایی است، بلکه همه افراد جامعه نیز باید در این راستا همکاری کنند. این همکاری به ایجاد یک جامعه سالم و پایدار کمک می‌کند و موجب می‌شود تا هر فرد بتواند به حقوق خود دست یابد و از آنها بهره‌مند شود.