فریادرسی

نیست در عالم ایجاد چو فریادرسی تلخ صائب دهن از شکوه بیجا چه کنم؟

از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش زده‌ام فالی و فریادرسی می‌آید

مستغرق بحر غصّه گشتم یارب فریاد رسم که نیست فریادرسی

گفتمش هست به فریاد ز دست دل خویش پا ز سر کرده به فریادرسی می‌آید

از سر لطف به فریاد من مسکین رس چون ندارم به جهان غیر تو فریادرسی

من منتظرم نشسته بر راه امید فریادرسم که نیست فریادرسی