ضمائم واژه‌ای است که در زبان فارسی معانی متعددی را در بر می‌گیرد. در معنای اول، به صورت صفت، بر مؤنثِ ضَمیر یا صاحِب دلالت دارد و به معنای همراه و پیوسته به کار می‌رود. این کاربرد بیشتر در متون ادبی و تاریخی دیده می‌شود که به پیوستگی و همراهی چیزی یا کسی اشاره دارد. در معنای دوم، این مفهوم به هر چیزی اطلاق می‌شود که به عنوان پیوست یا الحاق به اصل مطلب یا سند اضافه شده باشد. این پیوست‌ها می‌توانند شامل اسناد، مدارک، تصاویر، یا هرگونه اطلاعات تکمیلی باشند که برای درک بهتر و جامع‌تر موضوع اصلی ضروری است. هدف از این ضمائم، تکمیل اطلاعات و ارائه جزئیات بیشتر به مخاطب است. جمع این واژه ضمائم است و گاهی در ادبیات به صورت «ضمایم» نیز به کار رفته است. همچنین، در برخی موارد، واژه ضَمیمه به معنی اعور یا یک چشم که به نظر می‌رسد از ریشه مشابهی نشأت گرفته باشد، در متون کهن دیده می‌شود، هرچند کاربرد اصلی و رایج‌تر ضمائم به معنای پیوست‌هاست.