شیرازه

شیرازه. [ زَ / زِ ] ( اِ مرکب ) آنچه در جزوبندی کتاب و درکنار چیزها دوزند. ( ناظم الاطباء ). آنچه مجلدان بعد از جزوبندی کتاب در اطراف اجزا با ابریشم رنگین دهند و بر کنار چیزها دوزند، و با لفظ زدن و کردن و ساختن و بستن و ریختن و فروریختن و از هم کنده گشتن و از هم گسستن مستعمل.( آنندراج ). ترسیس. مرسس؛ به شیرازه کرده. نوعی دوختن و بهم پیوستن اوراق کتاب یا دفتر یا رساله با ابریشم و جز آن از دو سوی.

(زَ ) (اِ. ) ته بندی کتاب، عطف.

ته بندی کتاب و دفتر، حاشیۀ باریکی که صحّاف با ابریشم رنگین پس از ته دوزی کتاب در بالا و پایین آن می دوزد.

ته بندی کتاب ودفتر، حاشیه باریکی که صحاف باابر، یشم رنگین پس ازته دوزی کتاب دربالاوپایین آن دوزند
۱ - جزوه بندی کتاب ته بندی کتاب و دفتر و غیره بخیه مخصوصی مه صحاف بر دو طرف ته کتاب زند. ۲ - مادگی دگمه. ۳ - لبه دور گبوه. یا از هم گسیختن ( پاشیدن ) شیرازه چیزی. پاره شدن رشته انتظام آن: نزدیک بود شیرازه جمعیت از هم بپاشد.

شیرازه روستایی در دهستان بندان بخش مرکزی شهرستان نهبندان استان خراسان جنوبی ایران است. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ این روستا بدون جمعیت بوده است.

در قالی بافی، حالت پیچشِ بخشِ اضافی نخ های پود به دور لبۀ فرش. در فن صحافیِ کتاب به ته بندی کتاب می گویند. در قالی بافی شیرازه زنی برای جلوگیری از ریش شدن چله هاست. شیرازه چنانچه از دو رنگ متضاد باشد، شیرازۀ متخاصم، اگر پیچیدن خامه دور تارهای چله به موازات هم قرار گیرد، شیرازۀ متوازی و اگر به حالت ضربدری صورت گیرد، شیرازۀ متقاطع نامیده می شود.

ته بندی کتاب، عطف.

💡 دل آزاده از طولِ اَمَل بسیار می پیچد که مصحف بر خود از شیرازه زنار می پیچد

💡 هست اگر شیرازه ای اوراق برگ عیش را رشته باران ابر نوبهار اشرف است

💡 شیرازه جمعیت ما موج شراب است بی باده شود زیر و زبر دفتر مستان

💡 داشت بی شیرازه آزادی پر و بال مرا جمع خود را کبک من در چنگل شهباز کرد

💡 از ویژگی‌های این گلیم شیرازه‌های ظریف و ریسمان‌های اضافه با طرح‌های مارپیچی ورنگ‌های آبی وطلایی است. قسمت‌های انتهایی گلیم‌ها به وسیله تارهای پنبه‌ای به صورت گیس‌های بلند بافته شده است برای جاینکه ریشه‌ها ریش‌ریش نشوند با پشم‌های رنگین بهم متصل شده‌اند.