به معنای ایراد گرفتن و غر زدن است یعنی کسی که انتق می زند، مدام در حال انتقاد کردن یا گله گذاری است که به شکل منفی و مداوم این کار را تکرار می کند.
- دیدی آخر کانتقام خستگان چون می کشند آن که می گفتیم ما کامروز را فرداست، هست
- ای جفای تو ز دولت خوب‌تر و انتقام تو ز جان محبوب‌تر
- تا سپهرش کجا جواز دهد کانتقام گذشته باز دهد
- جان مهجور از تن رنجور دور از روی تو کرد خواهد تاجوار رحمت حق انتقال
- به انتقام تو نشگفت اگر قضا و قدر بهانه‌جوی به لوزینه در دهندش سیر
