سررشته دار

سررشته‌دار یک اصطلاح تاریخی و اداری در دوره قاجاریه بود که به یکی از مناصب محاسباتی اشاره داشت. این عنوان به نوعی از محاسبین یا حسابداران دولتی اطلاق می‌شد که مسئولیت نظارت بر امور مالی و حسابداری را بر عهده داشتند. در ساختار اداری آن زمان، سررشته‌داران از مراتب مهم حسابداران به شمار می‌رفتند و نقش کلیدی در مدیریت مالی ایفا می‌کردند. علاوه بر این، این واژه در معنای مجازی به فردی با دانش و بصیرت اشاره دارد؛ کسی که در زمینه‌های خاص دارای تجربه و آگاهی کافی است و می‌تواند راهنمایی‌های دقیقی ارائه دهد. این کاربرد نشان‌دهنده تسلط و شناخت فرد در یک حوزه خاص است.