لغت نامه دهخدا
شماخ. [ ش َ ] ( اِ ) مخفف شاماخ است که پستان بند زنان یعنی پارچه ای که پستانهای خود را بدان بندند. ( از برهان ) ( ناظم الاطباء ). مخفف شاماخ که سینه بند زنان باشد. ( آنندراج ) ( از انجمن آرا ). رجوع به شاماخ شود.
شماخ. [ ش َ / ش َم ْ ما ] ( اِخ ) نام پهلوانی ایرانی. ( از فرهنگ جهانگیری ) ( از برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ لغات شاهنامه ) :
پذیره فرستاد شماخ را
چه مایه دلیران گستاخ را.فردوسی.
شماخ. [ ش َ / ش َم ْ ما ] ( اِخ ) ابن ضرار. نام شاعری تازی. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جهانگیری ) ( از برهان ) ( منتهی الارب ). از شاعران جاهلیت و از قبیله قیس است. ( یادداشت مؤلف ). شماخ بن ضراربن حرملة، از شاعران جاهلی عرب است که اسلام را نیز درک کرد. نام او معقل و لقب او شماخ بود. در زمان خلافت عثمان درگذشت. دیوان او را شیخ احمدبن امین شنقیطی در سال 1317 هَ. ق. چاپ کرده است. ( از معجم المطبوعات مصر ). رجوع به فهرست عقدالفرید، الموشح ص 67،87 و 88، اعلام زرکلی و فهرست المعرب جوالیقی شود.
